متداول ترین روش های ارزشگذاری دارایی ها :

1. روش مبتنی بر جریانات نقدی
2. روش مبتنی بر بازار
3. روش مبتنی بر دارایی
4. روش قیمت گذاری حق اختیارات

توضیحات هر روش ارزشگذاری به شرح ذیل است :

• روشهای ارزشگذاری مبتنی بر جریانات نقدی :

شامل مدل جریانات نقدی FCFF ، FCFE و DDM که ماهیت آنها پیش بینی فعالیت های عملیاتی و غیرعملیاتی شرکت طی سالیان آتی و تنزیل با توجه به نرخ مورد انتظارذینفعان شرکت است.

با تنزیل خالص جریان های نقدی آزاد شرکت، به ارزش کل شرکت دست می یابیم که پس از کسر ارزش دفتری بدهی های بلندمدت و تسهیلات، ارزش سهام شرکت بدست می آید.

در ارزش گذاری از طریق جریان های نقدی باید گفت که جریان های نقدی سهام را می توان با دو نرخ، تنزیل نمود. یکی با به کار بردن هزینه سهام، که از آن برای پی بردن به ارزش سهام استفاده می شود و دیگری با به کار بردن هزینه سرمایه که به وسیله آن به ارزش یک شرکت پی می برند.

جریان های نقدی مربوط به سهام خود به تنهایی به دو بخش تقسیم می شوند.

یکی بخش هایی که احساس می شود ثابت اند، مانند تقسیم سود، و دیگری بخش هایی که احساس می شود که توسعه خواهند یافت، مانند جریان های نقدی آزاد سهام. این مدل ها را بر مبنای مفروضاتی درباره رشد می توان به رشد ثابت، دو مرحله ای و سه مرحله ای مجددا دسته بندی نمود.

در نهایت ممکن است مقیاس سنجش درآمدها و جریان های نقدی برای هماهنگی با مشخصه های خاص شرکت یا دارایی که دارای سود نرمال است، از سودهای جاری استفاده کرده و برای شرکت ها یا دارایی هایی که در سودهای جاری آنها، بخاطر عوامل موقتی یا اثرات دوره ای انحرافاتی وجود دارد، از سود های نرمال شده استفاده کنند.

• روشهای ارزشگذاری مبتنی بر بازار ( مدلهای نسبی ) :

برپایه برآورد ارزش یک شرکت با توجه به چگونگی قیمت گذاری شرکت های مشابه است.

برای انجام این مقایسه، ابتدا قیمت ها به ضرایبی تبدیل می شوند و سپس این ضرایب در میان شرکت هایی که قابل قیاس خوانده می شوند، مقایسه می گردند.

قیمت ها را می توان با توجه به ملاک های درآمد، ارزش دفتری، عایدی یا متغیرهای خاص صنعت، استاندارد سازی نمود. در روش ضرایب، می توان هم از حقوق صاحبان سهام و هم از ارزش شرکت به عنوان مقیاس سنجش ارزش، استفاده کرد.

• روشهای ارزشگذاری مبتنی بر دارایی :

حداقل دو روش وجود دارد که به وسیله آن ها می توان یک شرکت را از طریق رویکرد ارزش گذاری بر مبنای دارایی ها، ارزش گذاری کرد.

یکی ارزش نقدشوندگی است که در آن این موضوع که اگر امروز قرار باشد دارایی ها نقد شوند، بازار برای آن دارایی ها چقدر حاضر به پرداخت است، بررسی می شود.

دیگری هزینه جایگزینی است. زمانی که بخواهیم هزینه جایگزینی یا خرید مجدد یک دارایی که امروز شرکت مالک آن است را ارزیابی کنیم، از این روش استفاده می کنیم.

در مدل مبتنی بر دارایی از روش NAV  استفاده می شود که سه روش محاسبه آن به شرح زیر می باشد؛

الف. روش اول محاسبه NAV  که در ایران نیز مرسوم است، از مجموع ارزش افزوده سرمایه گذاریها با بهای تمام شده حقوق صاحبان سهام حاصل می شود. ارزش افزوده سرمایه گذاری ها نیز برابر با ارزش روز سرمایه گذاری منهای بهای تمام شده آن است.

(NAV = ارزش افزوده سرمایه گذاری ها + بهای تمام شده حقوق صاحبان سهام )

ب. در روش دوم، NAV برابر است با ارزش افزوده دارایی های غیرجاری به علاوه سرمایه در گردش خالص به علاوه ارزش افزوده سرمایه گذاری ها. سرمایه در گردش خالص عبارت است از دارایی های جاری منهای بدهی های جاری و همچنین ارزش افزوده دارایی های غیرجاری از تفریق ارزش روز دارایی های غیرجاری و بهای تمام شده دارایی غیرجاری به دست می آید.

(NAV = ارزش افزوده سرمایه گذاری ها + سرمایه در گردش خالص + ارزش افزوده دارایی های غیرجاری )

ج. در روش سوم، NAV برابر است با ارزش روز دارایی های غیرجاری به علاوه ارزش روز بدهی ها، منهای ارزش روز سرمایه گذاری ها به علاوه مجموع ارزش روز دارایی های جاری.

(NAV = ارزش روز سرمایه گذاری ها + مجموع ارزش روز دارایی های جاری + ارزش روز دارایی های غیرجاری – ارزش روز بدهی ها )

• روشهای ارزشگذاری مبتنی بر قیمت گذاری حق اختیار

در این روش از ارزش گذاری مطالبات احتمالی استفاده می شود. این روش را می توان برای سناریوهای گوناگون مورد استفاده قرار داد.

هنگامی که حق اختیاری را بررسی می کنید که یک شرکت مجبور است تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری را به تاخیر بیندازد، شما می توانید یک حق امتیاز یا یک رزرو منبع طبیعی توسعه نیافته را همچون یک حق اختیار، ارزش گذاری کنید.

حق اختیار توسعه، ممکن است شرکت های تازه تاسیس با پتانسیل حضور در بازارهای بزرگ را مجبور کند که با ارزشی بیش از تنزیل جریان های نقدیشان معامله شوند.

در نهایت، سرمایه گذاران سهام ممکن است از حق اختیار تسویه در شرکت هایی که دچار مشکل نقدینگی بوده و بدهی های قابل توجه دارند، کسب ارزش نمایند.

همچنین، حق اختیارات مختلف دیگری نیز می توانند وجود داشته باشند و ارزش گذاری گردند.

 

 مورد توجه شرکت های متقاضی ارزش گذاری

شرکت دانش بنیان آتی نگر برتر به عنوان یکی از ده شرکت دارای مجوز ارزش گذاری در کل کشور و تنها دارنده این مجور در شرق کشور آماده ارائه خدمات ارزش گذاری به شرکت های متقاضی می باشد.

لیست شرکتهای دارای مجوز ارزشگذاری دارایی ها نامشهود در کشور

شرکت های متقاضی ارزش گذاری می توانند روش های مورد نیاز برای ارزش گذاری شرکت خود را پس از  مشورت با مجری، انتخاب فرمایند.

برای مشاهده جزییات خدمات ارزش گذاری در شرکت دانش بنیان آتی نگر برتر ایرانیان کلیک نمایید.